Op de PIVA Antwerpen stelde een groepje leerlingen vast dat de drempel om met een (pest)probleem naar een leerkracht te stappen veel te groot is. Hier wilden ze iets aan doen.Met de Conflixers willen ze van hun school een betere plek maken, waar er meer samenhorigheid is en leerlingen zich goed voelen zodat pesten vermindert.
Ze namen zelf het initiatief en gingen in gesprek met enkele leerkrachten en het CLB. En met succes!
Leden te kort in je leerlingenraad of werkgroep? Op zoek naar vers bloed? Pak je zoektocht eens anders aan! Wij zetten een aantal ideeetjes op een rij.
Vergaderen met de hele school is geen goed plan. Er zijn gelukkig genoeg andere manieren om de mening te vragen van de hele school.
Om groepen en individuele scholieren te motiveren, vertrouw ik rotsvast op het ABC-model! Dit is gebaseerd op de zelfdeterminatietheorie (Deci & Ryan, 2000), een theorie die al decennia stevig overeind staat en die extrinsieke van intrinsieke motivatie onderscheidt. Om tot die laatste, de ‘echte motivatie’, te komen blijken drie basisbehoeften noodzakelijk: Autonomie, verBondenheid en Competentie.
Eens iets anders doen dan een klassieke bevraging? Benieuwd naar de populaire plekjes? Wil je weten wat leerlingen anders willen op de speelplaats? Of benieuwd naar creatieve ideeën voor vergeten hoekjes? Neem als leeringenraad leerlingen mee op stap en gids ze doorheen de gangen van de school. Al wandelend kom je heel wat te weten.
Hoe besteed je als leerling best je zuurverdiende centen?
Waar het om draait bij teambuilding en hoe je dat doet.
Een schoolregel die totaal niet meer up-to-date is? Als leerlingenraad kan je daar iets aan doen! Drie leerlingenraden geven alvast het goeie voorbeeld.
Het model van Knoster was voor mij, als ex-leerkracht én startend vormingsmedewerker een echte Aha-erlebnis! Het model stelt dat je bij het starten van iets nieuws, best rekening houdt met een aantal noodzakelijke voorwaarden:
