In een huishoudelijk reglement noteer je de afspraken over jullie werking op een rijtje. Saai? Misschien. Handig? Absoluut!
Om groepen en individuele scholieren te motiveren, vertrouw ik rotsvast op het ABC-model! Dit is gebaseerd op de zelfdeterminatietheorie (Deci & Ryan, 2000), een theorie die al decennia stevig overeind staat en die extrinsieke van intrinsieke motivatie onderscheidt. Om tot die laatste, de ‘echte motivatie’, te komen blijken drie basisbehoeften noodzakelijk: Autonomie, verBondenheid en Competentie.
Binnenkort eerste vergadering van de leerlingenraad? Doe eens iets anders dan een naamsticker - leer speels ieders naam.
Je kan het maar beter ook leuk maken voor de leerlingenraad zelf. Enkele tips op een rijtje!
Een leuke manier om het ijs te breken op een vergadering.
Het model van Knoster was voor mij, als ex-leerkracht én startend vormingsmedewerker een echte Aha-erlebnis! Het model stelt dat je bij het starten van iets nieuws, best rekening houdt met een aantal noodzakelijke voorwaarden:
Leer elkaar kennen met alleen pen en papier. En een hoop lol.
Met een teamcharter zorg je ervoor dat al de leerlingen in een groep goed kunnen samenwerken en aan hetzelfde zeil trekken.
Maak van je werkgroep een echt team door elkaar beter te leren kennen, het leuk te maken op de vergadering en als 1 groep naar buiten te komen.
Al is het een leerlingenraad, groep collega’s of een projectgroep chrysostomos, een team bestaat altijd uit een bonte mix van mensen. Aandacht hebben voor de noden en interesses van elk teamlid én dan nog eens iets productief kunnen realiseren, is geen eitje. Met de 3 p’s breng ik je al stap in de goede richting. Het is namelijk een eenvoudig model om de leden van je team gemotiveerd te laten participeren. De 3 p’s staan voor: