1 april 2021. Niet alleen de dag van aprilvissen, maar ook de dag van de nieuwe samenstelling van de schoolraad. In die raad zitten ouders, leerkrachten, mensen van de lokale gemeenschap, maar ook leerlingen. En hoe doe je dat nu, vergaderen met leerlingen?
Zijn verkiezingen verplicht? Zijn verkiezingen aan te raden? Kom het hier te weten.
Om groepen en individuele scholieren te motiveren, vertrouw ik rotsvast op het ABC-model! Dit is gebaseerd op de zelfdeterminatietheorie (Deci & Ryan, 2000), een theorie die al decennia stevig overeind staat en die extrinsieke van intrinsieke motivatie onderscheidt. Om tot die laatste, de ‘echte motivatie’, te komen blijken drie basisbehoeften noodzakelijk: Autonomie, verBondenheid en Competentie.
Hoe ga je in gesprek met je directie?
In een huishoudelijk reglement noteer je de afspraken over jullie werking op een rijtje. Saai? Misschien. Handig? Absoluut!
Het model van Knoster was voor mij, als ex-leerkracht én startend vormingsmedewerker een echte Aha-erlebnis! Het model stelt dat je bij het starten van iets nieuws, best rekening houdt met een aantal noodzakelijke voorwaarden:
Een gekke regel op je school? Je bent niet alleen! Lees hier nog (hilarische/tragische) voorbeelden.
Een schoolregel die totaal niet meer up-to-date is? Als leerlingenraad kan je daar iets aan doen! Drie leerlingenraden geven alvast het goeie voorbeeld.
Al is het een leerlingenraad, groep collega’s of een projectgroep chrysostomos, een team bestaat altijd uit een bonte mix van mensen. Aandacht hebben voor de noden en interesses van elk teamlid én dan nog eens iets productief kunnen realiseren, is geen eitje. Met de 3 p’s breng ik je al stap in de goede richting. Het is namelijk een eenvoudig model om de leden van je team gemotiveerd te laten participeren. De 3 p’s staan voor:
Een originele manier om duidelijk te maken hoe absurd sommige schoolregels zijn.
