Frédéric is de nieuwe coördinator van VSK

De Vlaamse Scholierenkoepel heeft een nieuwe coördinator. Frédéric Piccavet is vanaf nu het nieuwe VSK-opperhoofd en neemt de fakkel over van Jesse Verleije. Oud-VSK’ers Louis en Justine legden hem het vuur aan de schenen.

Welkom Frédéric, je bent nu al enkele weken aan de slag. Hoe kijk je terug op je eerste weken?

Bedankt, blij om hier te zijn! Ik ben nu een aantal weken bezig en het was al keileuk, maar zeer hectisch. De Overlegcomités hadden namelijk een enorme impact op zowel de scholieren, die we vertegenwoordigen, als op onze eigen werking. De Vlaamse Scholierenkoepel is fantastisch, met toffe medewerkers die allemaal een echt hart voor scholieren hebben. Iedereen kijkt uit voor elkaar, meer dan zou moeten in een team en dat maakt het wel leuk.

Ik ben gestart midden november, wat toch wel een drukke periode is bij VSK. Ik moest er onmiddellijk invliegen met het organiseren van een teamdag en de start van heel wat nieuwe collega's. Dat zorgt voor een leuke dynamiek tussen de “dino’s” en de nieuwe.

Ga je zorgen voor continuïteit of ga je de dingen serieus omgooien?

Het loopt bij VSK goed. Ik zie mijn rol als de persoon die het kader maakt, maar hoe het gekleurd wordt en eruit ziet, dat laat ik graag over aan anderen. Er is geen nood aan een grote revolutie. (lacht)

Je komt van VVS, de Vlaamse Vereniging van Studenten, een beetje ons grote broertje. Wat vond je van die overgang?

De inhoud is duidelijk anders tussen hoger onderwijs en het middelbaar, dat merkt je meteen. VVS had ook een kleiner team, waarbij iedereen grotere verantwoordelijke had. Bij VSK is mijn job meer een soort helikopterinitiatief en ik vind mijzelf wel in die rol.

Daarnaast is het bij VVS ook een heel drukke periode met een kleine Raad van Bestuur en nog geen nieuwe coördinator, waardoor het voor mij soms wel moeilijk loslaten is na al die jaren daar te werken.

Nu we het toch over studenten hebben: wat drink je graag?

Ik drink graag espresso's, en hou van zowat alles wat met Italië te maken heeft. Je vindt me daar heel vaak. Of een ristretto, dat is een uitgedunde espresso.

Ik zie mezelf ook soms een beetje als een espresso, want ik heb vaak in korte tijd veel energie en het mag ook wel vooruit gaan.

(Noot van de redactie: tijdens het interview dronk Frédéric een lungo…)

Je bazen zijn nu scholieren, valt dat wat mee?

“Age is just a number.” Leeftijd is minder belangrijk dan de manier waarop je in het leven staat en naar zaken kijkt. Sommige vrienden van mij zijn in leeftijd maar drie jaar ouder, maar hebben een mindset van een 50-jarige, dat telt meer dan het getal. Veel scholieren zijn zelfs volwassener dan mijn vrienden. (lacht)

De Raad van Bestuur is trouwens een heel toffe, enthousiaste bende. Da’s goed want zij zijn de kapiteins op ons schip.

Hoe was je zelf op 17 jaar? Zou je zelf bij VSK zijn aangesloten?

Ik was een beetje de nerd die opkwam voor de zwakkeren in de klas. Ik was goed in fysica en wiskunde en zo. Al had ik wel wat problemen met studeren, omdat ik wat concentratieproblemen had. Om de vijf minuten was ik mijn aandacht kwijt en ging ik iets anders doen.

Het is door mijn mama dat ik opkwam voor de zwakkeren. Dat is er met de paplepel ingegeven. Daarnaast ben ik op school trouwens gepest geweest, over mijn gestalte. Niemand sprak daarover, dat werd genormaliseerd, maar dat is niét normaal. Daarom ben ik zo fan van de Conflixers en over pesten praten, om duidelijk te maken dat dat niet kan en dat we echt voor elkaar zorgen. Ook daarom kwam ik op voor de zwakkere in de klas.

Ik heb natuurlijk ook leuke herinneringen aan mijn tijd op school. Zo deed ik ooit mee aan een artistiek project in de prachtige Stadsschouwburg in Kortrijk met allemaal verschillende acts. Ik speelde toen Hallelujah van Jeff Buckley op de piano. Dat was echt zalig om voor een vol publiek te mogen spelen.

Waarom heb je voor deze job gekozen?

Ik ben de voorbije 8 jaar bezig geweest met jongerenparticipatie, omdat ik ervan overtuigd ben dat je beter beleid krijgt wanneer je jongeren erbij betrekt. Ik vind het een fantastische uitdaging om dat werk bij VSK te mogen verderzetten.

Vandaag zijn er veel scholieren die VSK niet kennen. We hebben een fantastische kans met de leerlingenkaart die gebruikt wordt door een half miljoen scholieren. Door die nog groter en bekender te maken, kunnen we relevanter worden bij scholieren.

Wat is je favoriete koek?

Een dinosauruskoek met chocolade. Heerlijk!