Nee, de leerkracht beslist zelf of die zich laat evalueren door de leerlingen.
Nee, dat mag niet, tenzij je toestemming gaf via het schoolreglement.
Het model van Knoster was voor mij, als ex-leerkracht én startend vormingsmedewerker een echte Aha-erlebnis! Het model stelt dat je bij het starten van iets nieuws, best rekening houdt met een aantal noodzakelijke voorwaarden:
Ja, de leerkracht mag zelf beslissen over de vorm van de lessen.
Conflixers zijn leerlingen die op hun eigen school andere leerlingen ondersteunen. Je maakt kennis met de verschillende vormen en mogelijkheden van conflixen en gaat op zoek naar de meest geschikte vorm voor jouw school.
Er zijn een aantal dingen die je kan proberen.
Al is het een leerlingenraad, groep collega’s of een projectgroep chrysostomos, een team bestaat altijd uit een bonte mix van mensen. Aandacht hebben voor de noden en interesses van elk teamlid én dan nog eens iets productief kunnen realiseren, is geen eitje. Met de 3 p’s breng ik je al stap in de goede richting. Het is namelijk een eenvoudig model om de leden van je team gemotiveerd te laten participeren. De 3 p’s staan voor:
Nee, dat mag niet zonder jouw toestemming.
Samen met een professionele vormingsmedewerker van de Scholierenkoepel ga je op zoek naar wat je al goed doet. Aangevuld met een rugzak vol concrete tools en voorbeelden van andere scholen, bedenk je heel wat verbeterideeën. Deze vertalen we steeds in (minstens één) concrete actie en in een plan voor de werking van jouw leerlingenraad.
Wat is jouw rol als begeleider van leerlingenparticipatie? Wanneer mag je sturen, wanneer moet je loslaten? Het antwoord vind je in het model situationeel leiderschap van Hersey en Blanchard. Dit model toont hoe je begeleidersstijl afstemt op de situatie van je groep. Om de situatie van je groep te achterhalen, stel je jezelf twee vragen: